Het woningtekort loopt verder op en de rem op huren maakt het niet beter. Volgens Capital Value kan het tekort in 2027 oplopen tot 453.000 woningen. Dat komt vooral doordat corporaties minder kunnen investeren door de bevriezing van sociale huren. De gevolgen zijn voelbaar voor huurders, kopers en beleggers.
De kern in één oogopslag
Tekort aan woningen stijgt richting 453.000 in 2027 volgens Capital Value.
Minder huurinkomsten door huurbevriezing knijpen de investeringsruimte van corporaties.
Gemengde projecten met sociale huur, middenhuur en vrije sector komen vaker op losse schroeven.
Veel gemeenten halen de norm van dertig procent sociale nieuwbouw niet, meldt Vastgoed Business School.
Wat er achter de cijfers schuilgaat
De huurbevriezing klinkt logisch voor betaalbaarheid op korte termijn. In de praktijk betekent het dat corporaties minder kasstroom hebben. Met minder inkomsten is het lastiger om nieuwe projecten te starten, grond aan te kopen of stijgende bouwkosten op te vangen.
Dat werkt door in de hele keten. Vooral gemengde projecten komen onder druk te staan. Als de sociale component financieel niet rond te rekenen is, valt soms het hele plan stil of wordt het uitgesteld.
Gevolgen die je nu al ziet
Minder start van nieuwbouw van sociale huur en middenhuur, vooral in projecten met een mix van segmenten.
Langere wachttijden voor betaalbare huurwoningen.
Meer concurrentie in de vrije sector en mogelijk hogere prijzen door schaarste.
Achterstand bij onderhoud en verduurzaming van bestaande corporatiewoningen.
De rol van gemeenten
Veel gemeenten halen de dertig procent sociale nieuwbouw niet. Het aandeel blijft regelmatig onder de doelstelling. Dat vergroot de druk op de schaarste, juist in gebieden waar de vraag het grootst is. Zonder harde afspraken over grondbeleid, vergunningen en doorlooptijden blijft de pijplijn fragiel.
Waarom jij dit merkt
Woningzoekenden: minder keuze, langere wachttijd, hogere kans op uitwijken naar duurdere segmenten.
Huurders: trager onderhoud of latere verduurzaming doordat budgetten krap zijn.
Beleggers en ontwikkelaars: meer onzekerheid in haalbaarheidsberekeningen en langere besluitvorming.
Kopers: aanhoudende druk op prijzen door beperkte doorstroming.
Wat nu helpt om vooruit te komen
Versnellen van vergunningen en meerjarige afspraken tussen gemeenten en corporaties over aantallen en locaties.
Slimme projectstructuren waarbij risico en rendement per bouwdeel beter worden verdeeld.
Tijdelijke financiële prikkels voor sociale en middenhuur om projecten door de rekensom te trekken.
Focus op industrialisatie en herhaalbare woningtypologieën om bouwkosten te drukken.
Jouw vervolgstap
Blijf scherp op lokale plannen, harde planningen en de samenstelling van nieuwe projecten. Vraag bij gemeenten en corporaties naar concrete afspraken over sociale en middenhuur, en kijk of fasering of herontwerp de businesscase wel haalbaar maakt. Voor woningzoekenden loont het om je inschrijvingen actueel te houden en alternatieve locaties te verkennen. Voor marktpartijen is dit het moment om samen met publieke partners de rekensom opnieuw te maken, zodat er ondanks de huurbevriezing toch gebouwd kan worden.
