GROEIKRACHT = MENSKRACHT

Columnist Marcel Levi haalde een tijd geleden in het Parool flink uit over nut en noodzaak van organisatieadviseurs.

Levi: “Hun werkwijze is eigenlijk altijd hetzelfde. Eerst komt er een superslimme senior partner die een prachtig voorstel doet om een probleem op te lossen. Daar hangt natuurlijk een heftig prijskaartje aan, maar ja, dan heb je ook wat in huis gehaald. Als je vervolgens met het bureau in zee gaat, zie je de senior partner vrijwel nooit meer terug (die is natuurlijk weer druk met  andere klanten binnenboord te halen) en wordt een blik onderbetaalde junior medewerkers opengetrokken.

Die gaan vervolgens uitgebreid jouw eigen medewerkers bevragen naar oplossingen voor het probleem. Deze suggesties vatten ze samen in eindeloze powerpoint slides met exotische figuren die net zo indrukwekkend als onbegrijpelijk zijn. En voilà, dat is dan het advies. Met andere woorden: je had het net zo goed (en voor een paar ton minder) rechtstreeks aan je eigen mensen kunnen vragen, die natuurlijk zelf slim genoeg zijn om met adequate oplossingen te komen"

Tsja...ik weet niet of Levi's beschrijving van het proces 100% klopt (waarschijnlijk doet hij veel professionals en organisaties hiermee toch wel wat tekort) maar er zit natuurlijk wel een kern van waarheid in...

Vooral met zijn laatste conclusie kan ik het grondig eens zijn - veel oplossingen liggen binnen eigen handbereik, bij je eigen medewerkers. Zij zien vaak haarscherp waar de schoen wringt...Ze hebben niet altijd direct alle oplossingen maar hun analyse van de oorzaak van een probleem kan je vaak enorm op weg helpen om er een praktische oplossing voor te vinden.

Zo hoorde ik laatst een prachtig verhaal van een onderneming die de opdracht had binnengehaald om voor een pharmaceutisch bedrijf medicijnflesjes af te vullen. Je snapt, medicijnen, dat luistert natuurlijk heel nauw.

Maar er was een probleem, want ze kregen 3% van de flesjes niet volgens specificaties afgevuld. Hele bedrijf op stelten, hardware en software mensen in de stress - allemaal op zoek naar een manier om van 3% naar 0% te gaan. Heel veel extra tijd, geld en energie ingestoken, maar ze kregen het niet voor elkaar...niets werkte.

Tótdat een productiemedewerker oppperde 'waarom gooien we die 3% niet gewoon weg, dan hebben we toch ook 100%?'

Het zal heus geen uniek verhaal zijn, maar wél iets wat je aan het denken zet. Medewerkers weten wat er speelt - en oplossingen zijn vaak simpeler dan je denkt.

Dure adviezen en rapporten zullen heus niet altijd onzinnig zijn (en voor Directies en RvC's vaak belangrijk om mee te kunnen zwaaien) maar ik vraag mij echt af of het soms niet wat simpeler en wat directer kan. Gewoon wat meer 'down to earth'.

En? Hoe denk jij hierover? Care to share?