17 april 2020
Klein, onzichtbaar en ongrijpbaar
De wereld lijkt al vijf weken stil te staan. Ik rijd naar ons nieuwe praktijkcentrum in Helmond en realiseer me maar al te goed dat we bijna drie maanden geleden de openingsdatum prikten; 16 april 2020. Wat waren wij trots om deel uit te mogen maken van de Brainport Human Campus en daarmee ook van de Brainport area. Ons derde TechCenter van Nederland zou groots geopend worden, dat was zeker. Iedereen mocht het weten. Vandaag, op de dag dat het feest was gepland, moet ik daar alsmaar aan denken terwijl ik Helmond binnenrijd…
Op de terugweg naar huis blijft het maar malen. Zo klein, zo onzichtbaar en zo ongrijpbaar. Wat kunnen wij mensen toch veel. Hoe ver gaat dit nog door?
Ik word begroet door onze nieuwe conciërge Tom, die drie maanden geleden enorm blij en enthousiast was toen hij hoorde dat hij kon beginnen bij ROVC. Vandaag krijg ik, samen met mijn collega Erwin, een Pick & Place-machine overgedragen van het bedrijf dat hem voor bijna 95% geschonken heeft. Uiteraard een bedrijf gevestigd in de Peel. In feite is de machine die in bedrijf wordt gesteld één grote robot. Als praktijkopleider moeten onze cursisten met het nieuwste van het nieuwste aan de slag. Ik ben benieuwd. Ik krijg een spoedcollege over Industry 4.0. De techneut laat zien wat ermee wordt bedoeld. Alle klepjes, sensoren, lagers en overige onderdelen die ervoor zorgen dat de machinerobot doet wat hij moet doen, zijn voorzien van een piepklein elementje (een opnemertje). Dit elementje meet de conditie van het individuele onderdeel en is verbonden via internet met de cloud. De techneut legt uit: “Jazeker, de cloud… De onzichtbare en ongrijpbare ruimte boven ons. Daar sturen we onzichtbaar alle data van al die onderdeeltjes naartoe. En daar in die cloud wordt de data beoordeeld door Artificial Intelligence; al even ongrijpbaar. Noem het maar een onzichtbaar, slim programma. Die beoordeelt uit al die data of elk onderdeeltje nog goed werkt of misschien begint te slijten en vervangen moet worden. En dan komt er “van boven” een seintje naar de techneut op aarde, dat dit onderdeel onderhoud nodig heeft of vervangen moet worden.”
Wauw. Wat slim. Problemen voor zijn, voordat ze optreden. Zo minuscuul klein die opnemertjes, zo onzichtbaar het internet, en zo ongrijpbaar die cloud. Hoe kan een mens dit verzonnen en gemaakt hebben?
Op de terugweg naar huis blijft het maar malen. Zo klein, zo onzichtbaar en zo ongrijpbaar. Wat kunnen wij mensen toch veel. Hoe ver gaat dit nog door?
Maar dan opeens ben ik in het hier en nu. Dat kleine, onzichtbare, ongrijpbare ‘coronabeestje’ heeft de wereld wakker geschud. Ook Industry 4.0 of onze Smart Buildings met al hun hightech die problemen voorspellen. Behalve dan corona. Daar was nog even geen opnemertje voor bedacht.
Nico van Leeuwen werkt voor ROVC Technische Opleidingen. ROVC is marktleider op het gebied van trainingen en opleidingen binnen de industrie en de installatiebranche. Met meer dan 15.000 cursisten per jaar is ROVC de grootste commerciële praktijkopleider in de techniek. Naast het hoofdkantoor met praktijkcentrum in Ede en een praktijkcentrum in Rotterdam, wordt in Helmond het derde praktijkcentrum gerealiseerd.