7 mei 2020

Nieuws

5 prangende vragen in coronacrisistijd aan arbeidsrechtadvocaat Hans Kamerbeek

1. De scholen gaan straks weer open en ook steeds meer winkels openen weer hun deuren. Wat als werknemers niet willen of durven werken? Kun je ze als werkgever daartoe verplichten?

Als werkgever moet je zorgen voor een veilige werkomgeving. Neem je alle mogelijke voorzorgsmaatregelen en voldoe je aan de richtlijnen, dan is er voor de werknemer in beginsel geen beletsel om te komen werken. Hij is dan dus verplicht om te komen. Komt hij niet, dan zou je dat kunnen beschouwen als werkweigering die voor rekening van de werknemer komt. Met andere woorden: geen recht op loon.

Let wel, dit geldt alleen voor beroepen en bedrijven waar thuiswerken niet mogelijk is. Het devies van de regering is immers nog steeds ‘blijf zoveel mogelijk thuis als dat kan’. De werknemer heeft op dit moment nog steeds het recht om thuis te werken, als dat kan. Dat zal mogelijk nog wel even zo blijven.

2. Stel dat we in het tweede deel van dit jaar weer kunnen opstarten. Dan wil je als werkgever liever niet dat werknemers massaal vakantie opnemen. Hoe kun je dit het beste regelen?

Het uitgangspunt is, ook in deze bijzondere tijd, dat de werknemer zijn vakantiewensen kenbaar maakt en dat de werkgever de vakantie vaststelt overeenkomstig die wensen. Maar als iedereen en masse vakantie zou opnemen en de bedrijfsvoering daardoor in het geding zou komen, kan de werkgever vakantie-aanvragen weigeren en zelf meer sturend zijn in de vakantie-opnamen.

Werkgevers zouden hun werknemers alvast kunnen vragen om een wensenlijstje kenbaar te maken, dat geeft dan toch al enig inzicht voor de rest van het jaar.

3. Als een werkgever nu een disfunctionerende werknemer heeft. Hoe moet hij dat dan aanpakken?

Als het bedrijf gewoon operationeel is en werk regulier wordt uitgevoerd, dan is er niets aan de hand. Lopende verbetertrajecten kunnen gecontinueerd worden en nieuwe kunnen gestart worden. Business as usual.

Maar als een werknemer niet in de gelegenheid is om zijn functie volledig uit te oefenen, bijvoorbeeld doordat er geen, minder of ander werk is of doordat hij thuiswerkt buiten het zicht van zijn leidinggevende, dan ligt het anders. Dan moet de werkgever het lopende verbetertraject opschorten of pas starten wanneer dat echt volwaardig kan.

4. Een werkgever heeft een zieke werknemer die eindelijk met re-integratie kan starten. Maar dat kan niet vanuit huis. Wat nu?

‘Doe wat mogelijk is’ is in feite het enige dat hier geldt. Als de werknemer ook maar iets kan doen, dan moet je daarmee aan de slag. Je kunt de re-integratie niet zomaar vanwege de corona-uitbraak uitstellen. Alleen als het echt niet mogelijk is om te re-integreren, bijvoorbeeld vanwege de sluiting van jouw horecazaak, dan is uitstellen mogelijk. Bekijk dan met de bedrijfsarts of de werknemer mogelijk in een tweede spoor, dus bij een andere werkgever, met zijn re-integratie kan starten.

In alle gevallen is belangrijk dat je aan het UWV kunt laten zien dat je bezig bent geweest met de re-integratie.

5. Een werknemer raakt via een collega besmet met het coronavirus en raakt uiteindelijk blijvend arbeidsongeschikt. Ben je als werkgever daarvoor aansprakelijk?

De belangrijke vraag die hierbij geldt is of je als werkgever aan je zorgplicht hebt voldaan. Als je hebt gezorgd voor een veilige werkomgeving en redelijkerwijs alles hebt gedaan wat onder de omstandigheden van jou verlangd mocht worden, dan ben je in beginsel niet aansprakelijk. Maar let op, die zorgplicht gaat heel ver. Denk dus niet te licht over de te nemen voorzorgs- en veiligheidsmaatregelen en reageer adequaat als een werknemer meldt dat hij besmet is. Schakel met de bedrijfsarts en de GGD. Doe je dat allemaal niet? Dan kun je aansprakelijk zijn.

Bron: https://www.coronakrant.nl/

Gerelateerd