Ongenuanceerd je mening uiten, gelijk willen hebben en een stempel ergens op willen drukken. Het zijn eigenschappen waarin we (vaak onbewust) goed zijn en waaraan we tegelijkertijd een bloedhekel hebben als de ander dat bij ons doet. De tegenstrijdigheid druipt ervan af én toch blijven we in deze valkuilen trappen. Onze wijze van denken en hoe we met elkaar omgaan is een heel belangrijk element in mijn vakgebied, namelijk het arbeidsrecht. De focus leggen op de menselijke aspecten is voor mij een drijfveer.
Als kind was ik sociaal en goed in creatieve vakken. Ik kreeg het advies om naar de kunstacademie te gaan. Waarom ben ik dan in vredesnaam (arbeidsrecht) advocaat/ jurist geworden? In ogen van velen een vak waarin theorie en abstractie de boventoon voeren. In de laatste jaren heb ik me ook wel eens afgevraagd waarom ik de kunstenaar in mij heb vervangen voor het juridische wezen. Punt is dat dit vak ook bij mij past, op mijn eigen manier.
In mijn praktijk hebben de meeste cliënten, als je hun problemen afpelt, last van de wijze waarop we met elkaar omgaan. En dát levert precies de reden op waarom ik strijdbaar word.
Arbeidsconflicten
In conflictsituaties vallen we vaak terug in onze (aangeleerde) gedragspatronen, zo ook op de werkvloer. We weigeren te luisteren naar wat er echt speelt, we willen enkel gelijk krijgen en we drukken maar al te graag onze stempels. Helaas is het uiten van grove taal aan de orde van de dag. In deze tijd wordt dit via app-verkeer en op sociale media nog duidelijker.
Hoe je het ook went of keert, onze huidige manier van (digitaal) communiceren leidt nog al eens tot flinke misvattingen, conflicten en daarmee grove verstoringen, ook in arbeidsverhoudingen. Het leidt vaak tot arbeidsongeschiktheid en in mijn ogen ook tot een buitensporig groot aantal burn-out klachten. In mijn dagelijkse praktijk zie ik zowel werkgevers als werknemers lijden onder de stress van conflicten ingegeven door de wijze waarop mensen met elkaar omgaan. Iedereen moet tegenwoordig in de cc, ruzies en discussies vinden digitaal plaats, per email of whatsapp of sociale media. Hoe groot je menselijk pantser ook is, de meesten van ons bezwijken uiteindelijk onder de druk. In arbeidsrechtelijke relaties leiden conflicten naast (langdurige) arbeidsongeschiktheid vaak tot ontslagen en ontbindingszaken via de rechter.
Rechtspraak
Dit zie je ook terug in de rechtspraak. Rechters verwijzen steeds vaker terug naar een mediationtraject. Puur met de gedachten dat mensen eerst naar elkaar moeten luisteren en moeten proberen zelf het conflict op te lossen, zonder tussenkomst van een rechter. Ook wordt door bedrijfsartsen veelvuldig mediation geadviseerd, zo laat de praktijk zien. Het is verstandig dergelijke adviezen op te volgen, alvorens de gang naar de rechter te zoeken. Een rechter wijst een ontbinding anders simpelweg af. Voor arbeidsrechtjuristen ligt er daarom ook een grote rol om cliënten hierbij te adviseren en te ondersteunen.
Het zoeken naar verbinding maakt dat we in staat zijn om met elkaar te kunnen praten, in plaats van simpelweg de strijd aan te gaan, al dan niet verblind door principe. Verbinding is één van de belangrijkste schakels, juist binnen het arbeidsrecht en dat maakt mij om die reden gedreven, een vakidioot op mijn manier. Het is het bij elkaar brengen van de abstracte juridische wet- en regelgeving met de sociaal emotionele kant van ons mensen.
Mijn doel is om op een heldere en eerlijke manier naar zaken te kijken, meer focus te leggen op onderling begrip en op die manier te sturen naar de beste (onderhandelings) resultaten. Want meer begrip voor elkaar, dat is immers toch wat deze wereld nodig heeft. En de kunstenaar in mij? Die vindt zijn weg wel, ook op zijn eigen manier.
Wil je meer weten over Crislegal? Bekijk hier de website: