Van dorp in de verdrukking naar dorp vol elan

Vijf jaar geleden kopte een landelijk dagblad nog onheilspellend ‘Heeft het dorp Moerdijk wel toekomst?’ VVD-coryfee Ed Nijpels adviseerde zelfs in gesprek te gaan met de inwoners over wel of niet opheffen van het Brabantse dorp, gesitueerd tussen twee wereldhavens. En ruim de helft van de inwoners gaf in een onderzoek aan weg te willen. Anno juni 2019 waait er echter een totaal andere wind door dorp Moerdijk. Over opheffen wordt niet meer gesproken en vertrekken lijkt ook geen issue meer voor de Moerdijkers. De succesformule? Inwoners, gemeente, provincie en havenbedrijf besloten er samen de schouders onder te zetten. Met een cocktail van geld/enthousiasme/innovatief denken en hecht samenwerken werd het dreigende onheil afgewend. Met op 29 juni de officiële opening van het nieuwe dorpshart als hét ultieme markeringspunt van het nieuwe elan van dorp Moerdijk.  ** Dat nieuwe dorpshart bevindt zich op de plek waar eerder de rooms-katholieke kerk stond. Daar werd afgelopen jaar een multifunctioneel ontmoetingscentrum gebouwd, met een park, sportcourt en jeu de boulesbaan. Én een speeltuin, geschikt voor jong en oud; met en zonder beperking. Het benodigde bedrag voor die speeltuin van €24.500 werd door een aantal enthousiaste inwoners zelf ingezameld. Het betonskelet van de kerk bleef staan en vormt het karakteristieke frame van het nieuwe dorpshart. Initiatief van de inwoners zelf, die in een werkgroep samen met de gemeente Moerdijk de plannen en ontwerpen uitwerkten. In het oorspronkelijke plan zou de kerk namelijk worden afgebroken en de grond beschikbaar gemaakt voor woningbouw. Maar de inwoners wilden iets anders: een kloppend dorpshart waar iedereen elkaar zou kunnen ontmoeten. In overleg met de gemeente kwamen ze tot de oplossing waarover alle partijen enthousiast zijn. Moerdijkregeling: liever blijven dan weggaan Het opgeknapte centrum is slechts een van de maatregelen die de afgelopen vijf jaar werd genomen om de leefbaarheid in dorp Moerdijk te vergroten. Een andere is de zogenaamde Moerdijkregeling. Die biedt Moerdijkers de mogelijkheid om hun huis voor 95% van de taxatiewaarde te verkopen aan de gemeente. Zodat zij de zekerheid hebben dat ze nooit met een onverkoopbaar huis zitten. De regeling bracht rust bij de inwoners, die zich vijf jaar geleden nog afvroegen of ze hun huis ooit zouden kunnen verkopen. Daar is nu geen sprake meer van. Inmiddels kiest men liever voor blijven dan weggaan uit het dorp: het aantal woningen dat in het kader van de Moerdijkregeling wordt aangeboden aan de gemeente daalt. Inmiddels is de Moerdijkregeling al door diverse andere plaatsen in Nederland overgenomen. Saamhorigheid Maar het mooiste is toch wel de saamhorigheid. Waar op andere plekken in het land nog weleens wordt geklaagd over teveel individualisme en een gebrek aan gemeenschapszin, lijken de Moerdijkers daar geen last van te hebben. Alleen al het grote aantal verenigingen en bijeenkomsten voor allerlei doelgroepen in het dorp vormen daarvan het bewijs. Er is een zogenaamde Dorpstafel, waar inwoners samen met de gemeente lokale kwesties en initiatieven bespreken. Het wordt straks ook geïllustreerd tijdens de opening van het nieuwe dorpshart en de bijbehorende festiviteiten. Lokale artiesten geven acte de présence. De Maria Kapel (in de 30 meter hoge toren van voormalige kerk die nog staat) wordt geopend door een van de oudste inwoners van het dorp. En op het officiële moment zullen de burgemeester, de verantwoordelijk wethouder, de directeur van het aangrenzende Havenbedrijf en de leden van de werkgroep gebroederlijk de opening verrichten. _“Helemaal op onze plek”**_ Geen sprake trouwens van klus geklaard en tevreden achterover leunen nu. Er zijn plannen voor woningbouw, infrastructuur wordt opgeknapt en ook de haven van het dorp staat op de nominatie om te worden aangepakt. Mark Tito is een van jongste nieuwkomers in het dorp. Twee jaar geleden kwam hij met z’n vriendin Pam in het dorp wonen. Ze hebben geen moment spijt gehad van die beslissing. “Ik denk dat er zwaarwegende redenen moeten zijn willen we hier nog vertrekken. We hebben het echt naar onze zin en zijn hier helemaal op onze plek.”