9 april 2020

Lifestyle

THINK, voordat je iets zegt in deze coronatijden

Pleidooi voor wat meer doventaal in relaties

‘Maak ruzie met je geliefde, met je gezinsleden. Laat het knallen, praat het uit, los het op, schreeuw elkaar de tent uit, maar laat het niet doodbloeden. Als je denkt: ´Laat ook maar zitten´, vind je het de moeite niet meer in de relatie te investeren en geef je het op. Wie geen ruzie meer maakt, kan net zo goed direct de echtscheidingsadvocaat bellen.’

Als (echtscheidings)mediator die haar werk, zeker in barre coronatijden, behoorlijk serieus neemt, heb ik nogal moeite met bovenstaande romantische opvatting over spetterende liefdesrelaties, opgeschreven door René Gudde, (wijlen) Denker des Vaderlands. Want het begint na 350 Zoom-calls aan de keukentafel met blèrend kroost op schoot, nogal hard te knallen in doorzonwoningen, villa’s en op vierhoog-achter. Hoe langer de isolatie duurt, hoe minder er binnenshuis wordt uitgepraat, opgelost en hoe minder er vanzelf doodbloedt. Daar kunnen Netflix en een puzzel van 1.500 stukjes niet veel aan verhelpen. Beheerste iedereen maar de doventaal, dacht ik, toen ik naar de doventolk naast Rutte keek. En dat Rutte dan tijdens een persconferentie verordonneert dat er bij ruzies alleen nog maar doventaal gebruikt mag worden.

Je kunt sorry zeggen, maar daar los je niet alles mee op. Als er gif uit je mond komt en je daarna net zo makkelijk weer sorry zegt, krijg je een enorme inflatie van wat sorry betekent; niets meer, namelijk.

Mariëtte van Wissen, registermediator en professioneel coach

In deze tijd worden in wanhoop mediators en coaches gebeld; toevallig voer ik beide vakken uit als professional en geef ik beroepsmatig training in conflicthantering. “Hoe lang gaat deze ellende nog duren?”, wordt mij gevraagd. Maar ik ben geen viroloog. Ik heb ervoor doorgeleerd om ruziënde mensen te laten inzien waaróm ze elkaar de tent uitschreeuwen, niets meer willen oplossen of uitpraten en niet meer (of juist nog wel) in hun relatie willen investeren. Mijn mediationjuf heb ik echt nooit over corona gehoord. De casus dat je een dreumes, peuter en kleuter moet vermaken met vingerverf, onderwijl via Microsoft Teams onderhandelt over die order van acht ton, en je partner in foetushouding in pyjama op de bank ligt omdat ze ‘het gewoon niet meer ziet zitten, ook niet met jou’, was nooit een casus tijdens de opleiding. Ik wil maar zeggen: voor mij is dit ook allemaal nieuw.

Deze column moet gaan over hoe ik als ondernemer overleef in coronatijden. Kijk, aan ruzie geen gebrek momenteel. En normaliter leef ik, financieel gezien, van ruzie en ellende, want dat is mijn vak. Maar nu ervaar ik aan den lijve, nou ja, al ‘zoomend’ achter het beeldscherm, wat isolatie, bang zijn en financiële zorgen kunnen doen met een mens, met koppels, met gezinnen en families. En ik maak mij- net als velen- serieus zorgen: over alle hardwerkende en gepassioneerde ondernemers die hun levenswerk in een paar weken tijd in rook zien opgaan, over al die kinderen in rottige en gevaarlijke thuissituaties.

Als onze Denker des Vaderlands nog geleefd had, had ik hem een brief geschreven, of met hem ‘gezoomd’ en hem laten weten:

Beste meneer Gudde,

U hebt wel een erg romantisch idee van ruziemaken. U zegt: ‘Laat het knallen’, maar woorden kunnen heel erg gemeen zijn. Je kunt met woorden een ander ontzettend veel pijn doen en kinderen kun je met ‘knallen’ heel erg bang maken. Blijvend.

Je kunt sorry zeggen, maar daar los je niet alles mee op. Als er gif uit je mond komt en je daarna net zo makkelijk weer sorry zegt, krijg je een enorme inflatie van wat sorry betekent; niets meer, namelijk. Woorden hebben de vervelende eigenschap dat ze zelden worden vergeten. Er is een simpele redenering, meneer Gudde: je hoéft niet alles te zeggen wat je denkt. Wacht een moment af tot je wat gekalmeerd bent en rustig je gedachtes en gevoelens kunt ordenen en verwoorden en ook nog in staat bent naar de ander te luisteren. Lúisteren helpt namelijk opvallend goed om conflicten te voorkomen, of om ze niet te laten escaleren.

Als mediator, coach en trainer leer ik boze en gefrustreerde mensen om juist níet altijd maar te zeggen wat ze denken, of om het een beetje, of totaal ánders te formuleren. Want juist als je beter nadenkt voordat je iets zegt en over wat je zegt, investeer je in je relatie. En wat ook helpt als je wilt investeren: niet van elke mug een olifant maken. Dat is ook een teken van volwassenheid: kunnen relativeren.

Ik geef u en mijn klanten deze tip: THINK voordat je iets zegt, zeker in deze stressvolle coronatijden… Is het echt waar (true) wat ik zeg, is het helpend (helpful), is het inspirerend (inspiring), is het nodig (necessary) en is het aardig (kind)?

Meneer Gudde, doe de deur een beetje zachtjes dicht, a.u.b.

Mariëtte van Wissen woont in Heeze en is registermediator, professioneel coach en trainer in Effectief Communiceren, Assertief Communiceren en Conflicthantering.

Bron: https://www.coronakrant.nl/

Gerelateerd