Blog: De waarheid moet gezegd worden: als marketeer ben ik eerder een volger dan een leider.

Column – Ik heb als marketeer weinig unieke dingen te zeggen. Het is hard maar waar, maar er is bijzonder weinig origineels te vinden in de artikelen die ik schrijf en de projecten die ik uitvoer.

Ik reciteer de conclusies van onderzoeken die door grotere marketingbedrijven zijn gedaan. Ik spiegel de meningen van machtige marketeers die voor grote multinationals werken, en dus niet (zoals ik) voor kleine en middelgrote bedrijven uit België en Nederland. En ik pas technieken toe die reeds door honderdduizend andere marketeers zijn toegepast (soms met meer succes dan ik, soms met minder).

Betekeniseconomie

O, zeker heb ik af en toe een unieke gedachte die ik vervolgens ijverig op papier zet. In 2010 bedacht ik de benaming ‘betekeniseconomie‘ tijdens het schrijven van mijn afstudeerscriptie. Deze scriptie heeft jarenlang gecirculeerd op Google Books, met tot gevolg dat de term ‘betekeniseconomie’ anno 2020 ruim 33.000 resultaten op Google geeft, waaronder een boek genaamd ‘De Betekeniseconomie‘ (aff.) van ene Aaron Hulst. (Overigens kan het gewoon zijn dat deze man mijn studieschrijfsel nooit heeft gezien en de term zelf heeft bedacht; dezelfde ideeën ontspruiten soms op twee verschillende plaatsen.)

En in een andere vlaag van inspiratie concipieerde ik de opvolger van de betekeniseconomie, de no-nonsense-economie. Mijn artikel op Frankwatching over dit onderwerp is inmiddels 11.000 keer bekeken.

Maar los van deze twee geïsoleerde momenten van originaliteit doe ik vooral wat andere marketeers doen, zeg ik vooral wat andere marketeers zeggen, en spendeer ik bovenal erg veel tijd in het lezen van artikelen van mensen die een stuk slimmer zijn dan ik (en bovenal meer data hebben om zinnige onderzoeken mee te kunnen uitvoeren).

Het is onmogelijk dat iedereen een revolutionair is

Ik weet zeker dat het gros van alle marketeers in Nederland en België zich in mij herkent, want het is nu eenmaal onmogelijk dat iedereen die binnen een bepaald vakgebied werkt er een revolutionair in is.

Daarom verbaast het mij dat ik op het internet honderden Nederlandstalige kennisdocumenten voorbij zie komen die titels dragen als ‘De ultieme manier om jouw bedrijf te laten groeien’, ‘Met deze tip is jouw eenmanszaak binnen 12 maanden een miljoenenbedrijf’, en ‘Pas deze ene simpele truc toe en het goud stroomt je morgen uit de oren’.

Ik wantrouw de authenticiteit van deze kennisboeken omdat ik het onwaarschijnlijk acht dat zoveel Nederlandse en Belgische marketeers de tijd, het budget en de genialiteit hebben om tot inzichten te komen die niemand anders ooit heeft verkondigd.

Als ik deze titels zie en vervolgens besef hoe weinig originele ideeën ik zelf heb (en ik ben toch echt geen domme of fantasieloze jongen!), denk ik: hoe kan het zijn dat al die duizenden Nederlandse en Belgische marketeers (vaak van kleine bureaus in de middle of nowhere) allemaal zulke klaarblijkelijk unieke inzichten hebben die zulke grootse titels verdienen?

Regent het genialiteit in de Lage Landen? Is er sprake van een regelrechte vloedgolf aan weergaloze denkwijzen bij onbekende marketeers uit plaatsen als Herentals, Urk, Veldhoven en Tessenderlo?

Nee, natuurlijk is niets van dat alles het geval.

lees nu verder bij: https://www.frankwatching.com/archive/2020/08/16/ultieme-geheim/

marketeer